Submenu
Japanse Acupunctuur
Andere stijlen van Japanse Acupunctuur II: Manaka
Op deze pagina's zal een korte introductie worden gegeven van enkele andere Japanse stijlen van acupunctuur.
Manaka
Dr. Yoshio Manaka (1911-1989) is waarschijnlijk een van de meest innovatieve en gedreven acupuncturisten uit onze tijd. Als arts in de Westerse Geneeskunde en als beoefenaar van de Oost-Aziatische Geneeskunde bestudeerde hij uitgebreid de (Chinese) klassieken en paste deze op eigen vooruitstrevende wijze toe. Echter zonder de klassieke waarden geweld aan te doen en deze te proberen te vertalen in sec Westers geneeskundige termen.
Polariteitsverschil
Tijdens de oorlog kwam hij erachter dat hij met behulp van folie en koperdraden met een diode het helingsproces bij brandwonden kon versnellen. Deze draden zijn de zogenaamde ‘ion-pumping’ cords. In de behandelingen spelen deze draden een essentiële rol (zie de behandelstappen). Dr. Manaka experimenteerde met polariteitsverschillen om het effect op en daarmee het bestaan van meridianen aan te tonen. Met bijvoorbeeld magneten of relatief positieve en negatieve edelmetalen kon hij‘pressure pain’ ofwel drukpijn verbeteren of verergeren dooor plaatsing van deze polariteitsobjecten op specifieke meridiaanpunten. Dit zijn slecht enkele van de testen en experimenten die hij tijdens zijn leven uitvoerde.
Diagnostiek
Binnen de Manaka stijl volgt de diagnose met name uit palpatie van het abdomen en daarbij ter bevestiging van de ‘mu’ ofwel alarmpunten. De druk bij het palperen is aanzienlijk groter dan bij bijvoorbeeld Toyohari. Er wordt gezocht naar pijnlijke en/of gespannen gebieden op daarvoor aangewezen locaties op het abdomen. Daarbij wordt een andere indeling gehanteerd als in de Nan-Ching. Wat uit het palperen zal volgen is een diagnose uitgedrukt in koppels van de zogenaamde 8 buitengewone vaten. In plaats van bijvoorbeeld termen als een longdeficiëntie of een galblaasexces kan er bijvoorbeeld een Yang Qiao / Du Mai patroon geconstateerd worden. Ook is er een combinatiepatroon / cross syndrome en zijn er nog aanvullende patronen.
Stappen in een behandeling
De behandeling die volgt ziet er dan vaak als volgt uit.
Stap 1:
Het eerste deel van de root treatment op de Yin zijde / voorkant. Op de gekoppelde punten die volgen uit de diagnose worden oppervlakkig dunne naalden (0,18 mm) ingebracht, al dan niet bilateraal. Deze naalden worden onderling verbonden met de eerdergenoemde ‘ion-pumping’ cords. Dit dus zonder deze aan te sluiten op een externe bron zoals bij electro-acupunctuur. Indien de reacties op de buikwand naar wens zijn blijft de patiënt tot maximaal 10 minuten met de naalden en cords liggen.
Stap 2:
Het tweede deel van de root treatment op de Yang zijde / achterkant. Hier wordt de Kyutoshin methode van moxa toegepast op de relevante shu punten op de rug. Na het inbrengen van de naalden worden balletjes van moxa op deze naalden aangestoken. Dit heeft een ontspannen werking op het aangeprikte gebied. Vaak wordt het branden 2 maal herhaald.
Stap 3:
Indien deze stap plaats vindt, worden hier zogenaamde Sotai oefeningen gedaan om structurele disbalans in het lichaam op te heffen. Als bijvoorbeeld het ene been aanmerkelijk verder kan buigen dan het andere been. Deze oefeningen zijn ontwikkeld door Dr. Keizo Hasimoto (1897-1993). Opvallend hierbij is, is dat er gewerkt wordt met de meest flexibele kant om de disbalans op te heffen. Dit in plaats van de kant die vast zit of pijnlijk is te forceren. Dr. Manaka kwam erachter dat het simultaan gebruik van Okyu moxa het effect versterkte.
Stap 4:
Voor dit symptoomgerichte gedeelte paste Manaka vele methodes toe: O.a. hinaishin (verblijfsnaalden) in oor, hand en lokale pijnpunten (zgn. Isophasal method), empishin, Chishin, Okyu en het gebruik van de houten Manaka hamer. Met behulp van een metronoom wordt er op de door Manaka vastgelegde meridiaanfrequenties licht op een aantal punten getikt. Dit ter verlichting van pijn en ter ontspanning.Zoals in de meeste Japanse stijlen is hier dus ook sprake van een Honchiho en een Hyochiho gedeelte. Opvallend is dat de 8 buitengewone vaten hier gebruikt worden in het root gedeelte en niet zoals bij bijvoorbeeld Toyohari in het gedeelte van de symptoombehandeling (Kikei). Verder is het uiteraard opvallend dat de polsdiagnose ontbreekt.Ook deze stijl is een bijzondere vorm van acupunctuur. Het effect is zeker meetbaar voor de therapeut en de patiënt kan vaak het effect tijdens de individuele stappen voelen door verlichting van drukpijn.